" குலதெய்வம் எதுன்னே தெரியாதா?”
(பெரியவா விளக்கம்)



கட்டுரை;இந்திரா சௌந்தரராஜன்...
(தகவல் உதவி;தீபம் இதழ் & பால ஹனுமான்)
இது ஒரு மறு பதிவு}

பெரியவர் ஊர் ஊராகச் சென்று சாதுர்மாஸ்ய விரதம் இருந்துவந்த ஒருநாள் அது. அப்படி ஒரு கிராமத்தில் அவர் தங்கியிருந்தபோது, ஒரு விவசாயி பெரியவரை மிகவும் பிரயாசைப்பட்டு வந்து சந்தித்தார். அவரிடம் துளியும் உற்சாகமில்லை. முகமும் இருளடைந்து போயிருந்தது. வாயைத் திறந்து தன் துன்பங்களைக் கூற அவசியமே இல்லாதபடி, பார்த்த மாத்திரத்தில் அவரின் துன்பம் பெரியவருக்கு விளங்கி விட்டது. இருந்தும் அந்த விவசாயி,

சாமி… ஏண்டா உயிரோட இருக்கோம்னு இருக்கு. பேசாம குடும்பத்தோட தற்கொலை பண்ணிக்கலா மான்னுகூட தோணுது. ஒரு மனுஷனுக்கு வாழ்க்கைல போராட்டம் இருக்கும். ஆனா, என் வரைல போராட்டமே வாழ்க்கையா இருக்கு” என்று துயரத்தைச் சொல்லி அழுதார்.

பெரியவர் அவரிடம், குலதெய்வத்துக்கு ஒழுங்கா பூஜை செய்யறியா?” என்று கேட்டார்.

குலதெய்வமா… அப்படின்னா?” – திருப்பிக் கேட்டார் அவர்.

சரிதான்… உங்க குலதெய்வம் எதுன்னே தெரியாதா?”

ஆமாம் சாமி… வியாபார விஷயமா எங்க முன்னோர்கள் பர்மா போயிட்டாங்க. பல காலம் அங்க இருந்துட்டு திரும்பிவந்த குடும்பம் எங்க குடும்பம். என் பாட்டன்ல ஒருத்தருக்கு கடவுள் நம்பிக்கை இல்லாததால, அவர் பிள்ளைகளும் அவரைப் பார்த்து அப்படியே வந்துட்டாங்க. நாங்கள்ளாம் அந்த வழில வந்தவங்கதான்” என்றார்.

உன் முன்னோர்கள் யாராவது இப்ப உயிரோட இருக்காங்களா?”

ஒருத்தர் கிராமத்துல இருக்கார். என் அப்பா வழி பாட்டனார் அவர்.”

அவர்கிட்ட போய் உங்க குலதெய்வத்தைப் பத்தி கொஞ்சம் கேட்டுண்டு வா.”

ஏன் சாமி… அந்த சாமி எதுன்னு தெரிஞ்சு கும்பிட்டாதான் என் பிரச்னை தீருமா?”

அப்படித்தான் வெச்சுக்கோயேன்…”

என்ன சாமி நீங்க… ஊர்ல எவ்வளவோ கோயில் இருக்கு. அங்க எல்லாமும் சாமிங்கதான் இருக்கு. அப்ப அதுக்கெல்லாம் சக்தி இல்லையா?”

நான் அப்படிச் சொல்லவே இல்லையே!”

அப்ப இந்த சாமில ஒண்ண கும்பிடச் சொல்லாம, குலதெய்வத்த தெரிஞ்சுக்கிட்டு வரச் சொல்றீங்களே!”

காரணமாத்தான் சொல்றேன். ஓட்டைப் பாத்திரத்துல எவ்வளவு தண்ணி பிடிச்சாலும் நிக்காது. நீ, என்ன மாதிரி எதுவும் வேண்டாம்கற சன்னியாசி இல்லை. வாழ்வாங்கு வாழ விரும்பற குடும்பம்தான். எனக்கு, பாத்திரமே கூட தேவையில்லை. ஆனா, உனக்கு பாத்திரம்தான் பிரதான தேவை. பாத்திரம் இருந்தாத் தானே எதையும் அதுல போட்டு வெக்க முடியும்? அப்படிப்பட்ட பாத்திரம் ஓட்டையா இருந்தா, அதுல எதைப் போட்டாலும் அந்த ஓட்டை வழியா வெளிய போகுமா போகாதா?”

அப்ப குலதெய்வம்தான் பாத்திரமா… அது தெரியாததால ஓட்டைப் பாத்திரமாயிடிச்சுங்கறீங்களா?”

நீ, கேள்வி கேட்காம உன் குலதெய்வம் எதுங்கறத தெரிஞ்சு அந்தக் குலதெய்வத்தைத் தேடிப்போய் சாஷ்டாங்கமா உடம்பு தரைலபட நமஸ்காரம் பண்ணிட்டு வா. உனக்கு அப்புறமா விளக்கமா சொல்றேன்” என்று அவரை அனுப்பி வைத்தார்.

அவரும் ஒரு பத்து நாள் கழித்து, சாமி! நீங்க சொன்னதைச் செய்துட்டேன். எங்க குலதெய்வம் பேச்சாயிங்கற ஒரு அம்மன். அதோட கோயில் ஒரு மலை அடிவாரத்துல இடிஞ்சுபோய் கிடந்துச்சு. யாருமே போகாம விட்டதால, கோயிலை புதர் மூடிடுச்சு. நானும் என் மக்களும் போய் புதரை எல்லாம் வெட்டி எறிஞ்சோம். அங்க, ஒரு நடு கல்தான் பேச்சாயி! ஏதோ எங்களால முடிஞ்ச அளவுக்கு அதுமேல பால ஊத்தி அபிஷேகம் செஞ்சு, கற்பூரம் காட்டி கும்பிட்டுட்டு வரேன்” என்றார்.

சபாஷ்… அந்தக் கோயிலை நல்லபடியா எடுத்துக்கட்டு. தினசரி அங்க விளக்கு எரியும்படியா பார்த்துக்கோ! உன் கஷ்டங்கள் தானா நீங்கிவிடும். பேச்சாயி பூவும் பொட்டுமா ஜொலிச்சா, உன் குடும்பமும் ஜொலிக்கும்” என்றார் பெரியவர்!

சாமி! நிறைய விளக்கமெல்லாம் சொல்றதா சொன்னீங்களே… எதுவுமே சொல்லலியே?”

அடுத்த வருஷம் இதே தேதிக்கு வா! அப்ப சொல்றேன். நான் சொன்னதை மறந்துடாதே… பேச்சாயியை விட்டுடாதே!”

அவரும் அவ்வாறே செய்தார். ஒரு வருடமும் ஓடியது. அவரும் பெரியவரைக் காண திரும்ப வந்தார். இந்த முறை அவரிடம் ஒரு செல்வச் செழிப்பு தெரிந்தது. பெரியவரை ஒன்றும் சும்மா பார்க்க வரவில்லை. தட்டு நிறைய பூ, பழம் இவற்றோடு கொஞ்சம் பணம் என்று தான் முன்னால் வந்து நின்றார். பெரியவரும் ஏறிட்டார்.

சாமி… நான் இப்ப நல்லா இருக்கேன். பேச்சாயி புண்ணியத்துல பிள்ளைகளும் நல்லா இருக்காங்க. இதுக்கு வழிகாட்டின பெரியசாமி நீங்கதான்! ஆனா, எனக்கு விளக்கத்த மட்டும் இன்னும் தராமலே இருக்கீங்க… இந்த அதிசயம் எப்படி நடந்தது?” – என்று திரும்ப அவர் கேட்டார். பெரியவரும் திருவாய் மலரத் தொடங்கினார். அது…?

ஒரு வருடம் கழித்து திரும்ப வந்த பர்மாக்காரரிடம் ‘குலதெய்வம்’ என்பது குறித்து பெரியவா சொன்னது மிகவும் கவனமாய் அனைவரும் அறிந்து கொள்ள வேண்டிய ஒன்றாகும்.

நம் முன்னோர்கள் வணங்கி வந்த தெய்வம்தான் குலதெய்வமாகும். முன்னோர்கள் என்றால், நமக்கு முன்பிறந்த எல்லோருமே முன்னோர்கள்தான். ஆனால் இங்கே முன்னோர்கள் என்றால், நாம் நம் தந்தைவழி பாட்டன் பாட்டிமார்களைக் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். இந்தத் தந்தைவழி பாட்டன்மார் வரிசையில், மிகப்பெரிய ஒழுங்கு ஒன்று இருப்பதை கூர்ந்து கவனித்தால் உணரலாம். அதுதான் ‘கோத்திரம்’ என்னும் ஒரு ரிஷியின் வழிவழிப் பாதை.

பிற கோத்திரத்தில் இருந்து பெண்கள் வந்து இந்த வழிவழிப் பாதையில் நம் தாத்தாக்களின் வாழ்க்கைத் துணையாகக் கை பிடித்திருப்பார்கள். எக்காரணம் கொண்டும் ஒரே கோத்திரத்தில் பெண் சம்பந்தம் ஏற்பட்டிருக்காது. இதனால், ரிஷி பரம்பரையானது சங்கிலிக் கண்ணி போல அறுபடாமல், ஒரே சகோதரத்துவத்தோடு வந்த வண்ணம் இருக்கும். இது ஒரு முக்கியமான ஒழுங்கு சார்ந்த விஷயமாகும்.

அடுத்து, இவர்கள் அவ்வளவு பேருக்குமே நட்சத்திரம் வேறாக, உடலமைப்பு வேறாக, குணப்பாடுகள் வேறாகவும் இருக்கும். அதுதான் இயற்கையும்கூட! ஆனால், கோத்திர வழி மாறாதபடி இவர்கள் நம் குலதெய்வம் என்னும் தெய்வ சான்னித்தியத்தில் கைகூப்பி நின்றிருப்பார்கள். தலைமுடி கொடுத்திருப்பார்கள். காது குத்துவது போன்ற வழிவழிச் செயல்பாடுகளும் நடந்துமிருக்கும்.

இந்த உலகத்தில் ஆயிரம் கோயில்கள் இருக்கின்றன. அந்தக் கோயில்களுக்கு அவர்கள் போயிருக்கலாம்; போகாமலும் இருக்கலாம். அதற்கு உத்தரவாதமில்லை. ஆனால், குலதெய்வக் கோயிலுக்கு, நாம் பக்தி என்கிற ஒன்றை அறிவதற்கு முன்பே, நம் தாய் தந்தையரால் அங்கு கொண்டு செல்லப்பட்டு, வணங்க வைக்கவும் படுகிறோம். இதன்படி பார்த்தால், குலதெய்வ சன்னிதியில் சென்று நாம் நிற்கும் போது, நம் பரம்பரை வரிசையில் போய் நிற்கிறோம். இந்த வரிசைத் தொடர்பை வேறு எங்காவது, எந்த விதத்திலாவது உருவாக்க முடியுமா?”

- பெரியவர் சொல்லச் சொல்ல, பர்மாக்காரரிடம் பரவசம்!

அது மட்டுமல்ல. ஒரு மனிதனின் பிறப்புக்குப் பின்னே இப்படியொரு பரம்பரை வரிசை இருப்பதை நினைக்கக்கூட தெரியாமல், அதிகபட்சம் இரு பாட்டன் பாட்டி பேருக்கு மேல் தெரியாமல் அல்லவா நம் வாழ்க்கைப் போக்கு உள்ளது?

ஒரு குடும்பத்தைப் பொருத்தவரையில் அந்த இறைசக்தி குலதெய்வமாக, அவர்களுக்கான ஒரு பெயரில் வெளிப்படுகிறது. இப்படிச் சொல்வதுகூட தவறு. வெளிப்பட, வழிவகை செய்யப்பட்டது! அதுவும் யாரால்? நம் முன்னோர்களால்! அவர்கள் யார்? நம்முடைய தொடக்கங்கள்… நாம் யார்? அந்தத் தொடக்கத்தின் தொடர்ச்சி! மொத்தத்தில், நாம் வேறு அவர்கள் வேறு இல்லை.

இந்த வழிவழிப் போக்கில் ஒருவர் மூட்டை மூட்டையாகப் புண்ணியத்தைக் கட்டியிருக்கலாம். இன்னொருவர் பாவமேகூட பண்ணியிருக்கட்டுமே! நாம் அங்கே போய் நின்று நம் பொருட்டு பிரத்யேகமாக வெளிப்படும் அந்த இறைசக்தியைத் தொழும் போது, அவர்களும் பித்ருக்களாக விண்ணில் இருந்து பார்க்கிறார்கள். நாமும் ஆசீர்வதிக்கப்படுகிறோம். இது எத்தனை தூரப் பார்வையோடு, வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு விஷயம்?”

- பெரியவர் விளக்கி முடிக்க, வந்திருந்த கூட்டம் சிலிர்த்துப் போனது. இந்தக் குலதெய்வ வழிபாட்டில் மிகப்பெரிய நல்ல சமாச்சாரம் ஒன்றும் அடங்கியுள்ளது. சந்தர்ப்ப சூழல்களால் அல்லது பூர்வ கர்மத்தால், அதுவுமல்லாது பல்வேறு காரணங்களால் ஒருவருக்கு பக்தி உணர்வு இல்லாமல் போகிறது என்று வையுங்கள். அதாவது, கண்ணுக்குப் புலப்படாத இந்தக் கடவுளை நாம் நம்பத் தயாரில்லை.

நான் ஒன்றும் முட்டாளில்லை என்று அவர் வீராப்பா பேசி, நாத்திகத்தில் நம்பிக்கை ஏற்பட்டு அதிலேயே அவர் போகும் நிலை வந்தாலும் பெரிதாய் தோஷமில்லை. ஏனென்றால், அவர் இவ்வாறு ஒரு நாத்திக நிலைப்பாடு கொள்ளும் முன்பே, இந்தப் பரம்பரை வரிசையில் பெற்றோர்களால் வணங்க வைக்கப்பட்டு ஆசீர்வதிக்கவும் பட்டிருப்பதால், அவர் ஒருநாள் நிச்சயம் மனம் மாறி அருள் தொடர்புக்கு ஆட்படுவார் என்பது தான் இதிலுள்ள மிகச்சிறந்த ஒரு விஷயமாகும்.

இப்படி நம்பிக்கையற்றுப் போனவர், தன் பிள்ளைகளை அழைத்துவர மாட்டாரே! அவர்கள், இதனால் இந்தப் பரம்பரை தொடர்புக்கு ஆட்படாமல் போய் விடுவார்களே என்று ஒரு கேள்வி எழலாம். பெரும்பாலும் ஒரு வழியில், ஒரே கோத்திரத்தில் திருமணங்கள் புரிந்து கொள்ளாமல், முன்னோர் காட்டிய வழியில் போகும் பட்சத்தில், வாழ்வில் நமக்கு பெரிய கஷ்டங்கள் வருவது இல்லை என்பதுதான் இம்மட்டில் புரிந்து கொள்ள வேண்டிய விஷயமாகும். உடம்புக்கு உணவுப் பொருளால் சக்தி ஏற்படுவது போல், மனதுக்கு இறை அருளால் சக்தி ஏற்படுகிறது.

ஒரு குலதெய்வத்தின் பின்னால், இப்படியான பிரத்யேக சிறப்புகள் நிறையவே உள்ளது. குல தெய்வத்தைப் பக்தியோடு கொண்டாடும்போது, பெரிய தோஷங்களுக்கு இடமில்லாமல் போய் நம் வாழ்வும் சிறப்பாகிறது. பர்மாக்காரர் வரையிலும் அதுதான் நிகழ்ந்தது.

எனக்கும் இந்தக் குலதெய்வ விஷயம் மனசுக்குள் பெரும் உற்சாகத்தைத் தந்தது. நான் எங்கள் குலதெய்வக் கோயிலுக்குப் போனபோது என் பார்வையே மாறிப்போனது. அந்தக் கோயிலில் உள்ள ஒவ்வொரு தூண்களையும் தொடும்போது, என் தாத்தன் தொட்ட தூண்.. என் தாத்தன் நின்று மூச்சுவிட்ட இடம்.. என் முப்பாட்டன், அதற்கும் முற்பட்ட பாட்டன் நடந்து திரிந்த தரைப் பரப்பு.. அவர்களைப் பார்த்த பெருமாள் என்னையும் பார்க்கிறார் என்பதா? இல்லை, அவர்கள் பார்த்த பெருமாளை நான் பார்க்கிறேன் என்பதா?

ஒன்று உறுதி. அந்தப் பெருமாளை வணங்கிய வம்சம் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறது. இதுவே எத்தனை பெரிய அனுக்ரகம்! இந்தக் குலதெய்வ விளக்கமும், இதன் பின்புலமும் எனக்குள் நம் முன்னோர்கள் மேல் பெரும் மரியாதையை ஏற்படுத்திற்று.

(நன்றி : தீபம் (கல்கி வழங்கும் ஆன்மீக இதழ்)See More

https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/1184885_296333517176288_685927422_n.jpg

நாட்டில் நடராஜருக்கு முக்கியமாக ஐந்து நடனசபைகள் உண்டு.திருவாலங்காடு(ரத்தின சபை),சிதம்பரம்(கனக சபை),திருநெல்வேலி(தாமிர சபை),மதுரை(வெள்ளி சபை),குற்றாலம்(சித்ர சபை) ஆகும்.சிதம்பரத்துக்கு கனகசபை என்று பெயர்வரக் காரணம் அங்கே நடராஜர் எழுந்தருளியிருக்கும் மண்டபம் பராந்தக சோழனால் பொன்னால் வேயப்பட்டது.நடராஜர் எட்டுகைகளுடன் இடது பதம் தூக்கி ஆடுவார் மதுரையைத்தவிர மற்ற இடங்களில். மதுரையிலோ வலது பாதம் தூக்கி ஆடுகின்றார் பத்து கைகளுடன்.

கோபலகிருஷ்ண பாரதியார் தனது நந்தானார் சரித்திரத்தில் பல அருமையான பாடல்களில் தில்லை நடராஜனின் குணங்களையும் நந்தனாரது எளிமையான திட பக்தியையும் போற்றிப் பாடியுள்ளார். இவர் தியாராஜஸ்வாமிகளின் சமகாலத்தவர்.நந்தன் தாழ்த்தப்பட்ட குலத்தில் பிறந்தவர்.நடராஜனை ஆருத்ராதரிசனத்தன்று பார்க்கவேண்டும் என்று பல வருடங்களாக காத்திருப்பவர்.அவருடைய எஜமான் உத்தரவு தரவில்லை.அப்படிப்பட்ட வரை நடராஜன் தன் கருணையால் இந்த ஆருத்ரா அன்று ஆட்கொண்டு தன்னோடு ஐக்கியமாக்கிக் கொள்கிறான். தில்லைவாழ் அந்தணர்களுக்கும் கிடைக்காத பேரின்பத்தை வழங்குகிறான்.உண்மையான பக்தி ஒன்றுக்கு மட்டும்தான் அவன் வசப்படுவான் என்ற உண்மையையும் நமக்கு புலப்படுத்துகிறான்

நந்தன் கனவில் கனகசபேசன்வந்து நான் உன்னை பொன்னம்பலத்திற்கு வரச்செய்து தரிசனம் தருகிறேன் என்று உறுதி மொழிகொடுத்தும் நந்தனுக்கு சந்தேகம் தீரவில்லை.ஏனென்றால் இத்தனை நாள் தன்னை கோவிலுக்குள் நுழையவிடாத சமூகமும் எஜாமனரும் அனுமதிபார்களா என்ற பயம். அதைப் பாட்டாக வெளிப்படுத்துகிறான்.



ராகம்:சாமா தாளம்: ஆதி

பல்லவி

வருவாரோ வரம் தருவரோ எந்தன்மனம் சஞ்சலிக்குதையே எப்போது.....(வருவாரோ)

அனுபல்லவி

திருவருந் தென்புலியூர் திருச்சிற்றம்பலவாணர்குருநாதனாகவந்து குறைதீர்க்கக் கனவு கண்டேன்

இருவினை பிணிகளைக் கருவறுத்திடுகிறேன்பயப்படாதே என்று சொல்ல.....(வாருவாரோ)

சரணம்

மறையாலும் வழுத்தறியா மகிமை பெறு ந்டராஜன்நறியூறுஞ்சேவடியை நம்பினவனல்லவா

அனுதினஞ்சிவ சிதம்பரமென்ற அடிமையென்றருள் புரிந்திடவிங்கே......(வாருவாரோ)



தனக்கு வாக்கு கொடுத்தபடி தில்லை பொன்னம்பலவாணன் வருவனோ மாட்டானோ. அப்படியே வந்தாலும் தன்னோடு ஐக்கியமாக்கிக்கொள்கிறேன் என்று வாக்களித்தபடி வரம் தந்து தன்னைச் சேர்த்துக்கொள்வானோ அல்லது தான் தாழ்ந்த குலத்தவன் என்று எண்ணி தவிர்த்துவிடுவானோ என்றெல்லாம் நினைத்து அவரது மனம் சஞ்சலப்படுகிறது. குருநாதனாக வந்து எனது இந்தப்பிறவி மற்றும் முற்பிறவிகளில் உண்டான பிணிகளான பாவங்களைத் போக்கி இனி எனக்கு பிறவியே இல்லாத ஸாஸ்வதநிலையை அளிப்பேன் பயப்படாதே என்று கனவிலுறுதி மொழி அளித்த பொன்னம்பலவாணன் வருவானோ மாட்டானோ...?ஆனாலும் என்மனம் அப்படி வராமல் இருக்கமாட்டான் என்று கூறுகிறது. ஏன் தெரியுமா கனவில் சொன்னவன் யாரோ அல்ல. நான்கு வேதங்களாலும் அறுதியிட்டு உறுதியாக விளக்கமுடியாதவுனுமாகிய அந்த கனகசபாபதியின் பாதங்களை நம்பினவன் நான்.அதுவும் எப்பேர்ப்பட்ட பாதம் அது.தில்லை மூவாயிரம் முனிவர்கள் தினமும் பூசித்திடும் பாதம்,சிற்சபையில் திந்திமிதிமிதோம் என்று ஆடியபாதம்,பார்க்கப் பார்க்க திகட்டாத பாதம், எல்லையில்லாத இன்பம் அருள் செய்திடும் பாதம்.நான் தினந்தோறும் சிவ சிதம்பரம் என்றுஎப்போதும் கூறி வணங்கின அவன் அடிமை என்று என்மேல் கருணை கொண்டு அருள் புரிந்திட வராமல் இருக்கமாட்டான் என்று தன்னை தனே சமாதான்ப்படுத்திக்கொண்டு இரக்கம் குணத்தை வெளிப்படுத்தும் ராகமான சாமாவில்இந்தகீர்த்தனையை போட்டு இருப்பது கேட்பவர் மனத்தை உருகச் செய்யும்.

சிதம்பர இரகசியம் என்றால் என்ன ...?!

சிதம்பரம் நடராஜர் கோயிலில் உள்ள சில அற்புதமான இரகசியங்கள் மற்றும் ஆச்சர்யங்கள் இவைகள் தான்.

சிதம்பரம் நடராஜர் கோயில் இரகசியம் என்று பலரும் பல விசயங்களை கூறிவரும் வேளையில், அந்தக் கோயிலில் இருக்கும் அறிவியல், பொறியியல், புவியியல், கணிதவியல், மருத்துவவியல் குறித்த ஆச்சர்யங்களின் சில தகவல்கள்.

முன்னோர்கள் செய்த எல்லா செயல்களும் ஒரு தெளிவான சிந்தனையை நோக்கியே பயணித்துள்ளது, அப்படி இருக்க அவர்கள் நிர்ணயித்த பிரம்மாண்டமான கற்கோவில்களுக்கு பின் இருக்கும் சில அற்புதங்களை ஏற்கனவே உங்களிடம் பகிர்ந்திருக்கிறேன், அந்த வகையில் சிதம்பரம் நடராஜர் கோயிலில் உள்ள சில அற்புதமான ரகசியங்கள் இவைகள் தான்."

(1) இந்தக் கோயில் அமைந்திருக்கும் இடமானது உலகின் பூமத்திய ரேகையின் சரியான மையைப் பகுதி என்று கூறப்படுகின்றது. (Centre Point of World's Magnetic Equator ).

(2)பஞ்சபூதக் கோயில்களில் ஆகாயத்தைக் குறிக்கும் தில்லை நடராஜர் ஆலயம், காற்றைக் குறிக்கும் காலஹஸ்தி ஆலயம், நிலத்தை குறிக்கும் காஞ்சி ஏகாம்பரேஸ்வர ஆலயமும் சரியாக ஒரே நேர்கோட்டில் அதாவது சரியாக 79 Degrees, 41 minutes East தீர்க்க ரேகையில் (LONGITUTE ) அமைந்துள்ளது, இன்று google map உதவியுடன் நாம் வானத்தின் மேல் இருந்து பார்ப்பதை போன்று பார்த்தால் மட்டுமே விளங்கும் இந்த துல்லியம் அன்றைக்கு கணிக்கப்பட்டது ஒரு பொறியியல்,புவியியல் மற்றும் வானவியியலின் உச்சகட்ட அதிசயம்.

(3) மனித உடலை அடிப்படையாகக் கொண்டு அமைக்கப்பட்டிருக்கும் சிதம்பரம் கோயிலில் 9 நுழைவு வாயில்களும், மனித உடலில் இருக்கும் 9 வாயில்களை குறிகின்றது.

(4) விமானத்தின் மேல் இருக்கும் பொற் கூரை 21,600 தங்கத்தகடுகளை கொண்டு வேயப்பட்டுள்ளது, இது மனிதன் ஒரு நாளைக்கு சராசரியாக 21600 தடவைகள் சுவாசிக்கிறான் என்பதை குறிக்கின்றது (15*60*24 = 21,600).

(5) இந்த 21,600 தகடுகளை வேய 72,000 தங்க ஆணிகள் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது, இந்த 72,000 என்ற எண்ணிக்கை மனித உடலில் இருக்கும் ஒட்டுமொத்த நாடிகளை குறிக்கின்றது.இதில் கண்ணுக்குத் தெரியாத உடலின் பல பாகங்களுக்கு சக்தியை கொண்டு சேர்ப்பவையும் அடங்கும்.

(6) திருமந்திரத்தில் " திருமூலர்"

மானுடராக்கை வடிவு சிவலிங்கம்
மானுடராக்கை வடிவு சிதம்பரம்
மானுடராக்கை வடிவு சதாசிவம்
மானுடராக்கை வடிவு திருக்கூத்தே

என்று கூறுகிறார், அதாவது "மனிதன் வடிவில் சிவலிங்கம், அதுவே சிதம்பரம், அதுவே சதாசிவம், அதுவே அவரின் நடனம்" என்ற பொருளைக் குறிகின்றது.

(7) "பொன்னம்பலம்" சற்று இடது புறமாக அமைக்கப்பட்டுள்ளது, இது நம் உடலில் இதயத்தைக் குறிப்பதாகும். இந்த இடத்தை அடைய ஐந்து படிகளை ஏற வேண்டும், இந்தப் படிகளை "பஞ்சாட்சர படி" என்று அழைக்கப்படுகின்றது, அதாவது "சி,வா,ய,ந,ம" என்ற ஐந்து எழுத்தே அது. "கனகசபை" பிற கோயில்களில் இருப்பதைப் போன்று நேரான வழியாக இல்லாமல் பக்கவாட்டில் வருகின்றது. இந்த கனக சபை தாங்க 4 தூண்கள் உள்ளன,இது 4 வேதங்களை குறிக்கின்றது,

(8)பொன்னம்பலத்தில் 28 தூண்கள் உள்ளன, இவை 28 ஆகமங்களையும், சிவனை வழிபடும் 28 வழிகளையும் குறிக்கின்றன, இந்த 28 தூண்களும் 64 + 64 மேற் பலகைகளை கொண்டுள்ளது (BEAM ), இது 64 கலைகளை குறிக்கின்றது, இதன் குறுக்கில் செல்லும் பல பலகைகள்(CROSS BEAMS) , மனித உடலில் ஓடும் பல ரத்த நாணங்களை குறிக்கின்றது.

(9) பொற் கூரையின் மேல் இருக்கும் 9 கலசங்கள், 9 வகையான சக்தியை குறிக்கின்றது.அர்த்த மண்டபத்தில் உள்ள 6 தூண்கள், 6 சாஸ்திரங்களையும்,அர்த்த மண்டபத்தின் பக்கத்தில் உள்ள மண்டபத்தில் உள்ள 18 தூண்கள், 18 புராணங்களையும் குறிக்கின்றது.

(10) சிதம்பரம் நடராஜர் ஆடிக்கொண்டிருக்கும் ஆனந்த தாண்டவம் என்ற கோலம் "cosmic dance" என்று பல வெளிநாட்டு அறிஞர்களால் அழைக்கப்படுகின்றது.

via - ஈழ மண் வாசம்

, தமிழ் -கருத்துக்களம்-

Like ·  · Share

• 
  

  125 people like this.
• 
  

  166 shares
• 

  
  

  Sat Ish European centre of research in particle physics, CERN has a 6ft tall Natarja Statue..those Scientists say dat the dance of shiva represents the creation n destruction of cosmos..... Aana inga namma oorla endha adipadai arivum illaama pala paer naathigam pesuvadhu vedikkaiyaagavum vedhanaiyaagavum ulladhu...

  Like · Reply · 1 · 13 minutes ago via mobile
• 

  
  

  Ranga Nathan Super pa.

  Like · Reply · 16 minutes ago
• 

  
  

  Kannan Rs !

  Like · Reply · 1 · 29 minutes ago via mobile
• 

  
  

  Sankar Guhan i more expected from u

  Like · Reply · a few seconds ago
• 

  
  

  Saravananmuniandy Maniam ♡♡

  Like · Reply · 3 minutes ago via mobile
• 

  
  

  Magesh Kumar ithu science nu dravida kalaka, pondra parts eaan purindu kolla mateeranga.

  Like · Reply · 4 minutes ago
• 
  

  
  

  View 10 more comments

Sudarshana Ashtakam - By Swami Desikan
Sudarshana Ashtakam is a highly powerful prayer dedicated to Lord Sudarshana, the main weapon of Lord Vishnu. Sudarshana Astakam was composed by Vedanta Desika. It is believed that those who chant Sudarshana Ashtakam with devotion will fulfill all his desires and will be able to remove any obstacles in life because of the glorious boon granting powers of the Lord Sudarshana.

Sudarshana Ashtakam Lyrics - Lord Sudarshana Astakam Lyrics

Pratibhatasreni Bhishana,Varagunasthoma Bhushana
Janibhyasthana Taarana, Jagadavasthaana Karana,
Nikhiladushkarma Karsaana, Nigamasaddharma Darsana
Jaya Jaya Sri sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 1

Subhajagadrupa Mandana, Suraganathrasa Khandana
Satamakabrahma vandita, Satapatabrahma Nandita,
Pratitavidvat Sapakshita, Bhajata Ahirbudhnya Lakshita
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 2

Sphutata-Dijjaala Pinjara, Pruthutarajwaala Panjara
Parigata Pratnavigraha, Padutaraprajna Durgraha,
Praharana Grama Manditha, Parijana Thraana Panditha
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 3

Nijapatapreetha saddgana, Nirupathispeetha Shad Guna
Nigama NirvyuDa Vaibhava, Nijapara Vyuha Vaibhava,
Hari Haya Dweshi Daarana, Hara Pura Plosha Kaarana
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana.4

Dhanuja visthaara Kartana,Janitamisraa Vikartana
Dhanujavidya Nikartana, Bhajatavidya Nivatana,
Amara drushtasva Vikrama, Samara Jushta Bramikrama
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 5

Prathimukhaaleeta Bandhura, Pruthumahaheti Danthura
Vikatamaaya Bahishkrutha,Vividhamaalaa Parishkrutha,
Sthiramahaayantra Tantritha, Dhruta Daya Tantra Yantrita
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 6

Mahita Sampath Sadhakshara, Vihitasampath Shatakshara
Shatarachakra Pratisishtita ,Sakala Tattva Prathishtita,
Vividha Sankalpaka Kalpaka,Vibhudhasankalpa Kalpaka
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana .7

Bhuvana Netra Trayeemaya, Savanatejastrayeemaya
Niravadhisvaadhu Chinmaya, Nikhila Sakthe Jaganmaya,
Amita Viswakriyaamaya, Samitavishvagbhayaamaya
Jaya Jaya Sri Sudarsana, Jaya Jaya Sri Sudarsana. 8

Phala Sruthi

Dwichatushkamidam Prabhoothasaaram patathaam Venkatanayaka Praneetham,
Vishamepi Manorata: Pradhaavan na Vihanyeta Rataangadhuryagupta:

Lord Sarabeswara

Unable to control the turbulence of Lord Narasimha, the Devatas pleaded Lord Shiva for help. As a result, to quell the anger of Lord Narasimha, Lord Shiva sends Veerabhadra powering Him with a shaft of light who assumes the magnificent form of Lord Sarabeswara . He appears as half-bird and half-beast, with two wings bearing Goddess Prathiyankara and Goddess Soolini on either side. The face is that of a Yali. Sarabeswara bears a deer, battleaxe, snake and fire in his four hands. He also bears Bhairava and Agni in his abdomen. Two of his four feet rest on a mountain. The benign grace of Lord Veera Sarabeswara is said to protect devotees from all kinds of malevolent forces.

Temple and Puja performance for Lord Sarabeswara

It is firmly believed that for removing obstacles in marriage, for begetting a child, for recovery from debts, for winning legal battles, for neutralizing the effects of black magic etc., worshipping Lord Sarabeswara is the best remedy. Arulmighu Kambahareswara temple, also known as "Thirubuvana Veera Deva temple" located in the village of Thirubuvanam, a town which is about 8 miles from Kumbakonam in the east on the road leading to Mayiladuthurai is the only temple where Lord Shiva Perumaan is manifested as "Sarabeswarar" while in other places Sarabeswarar can be found in pillars.

Lord Sarabeswara is please or the best time to do abishekam and puja to Lord sarabeswara is on
Chandra horai during raagu kaalam on Sunday - perform abishekam for Sri Sarabesvara using pure cow's milk. Do archana using little spheres of butter and perform archana with 108 namas and offer white colored dishes as neivédyam and distribute the same to the poor and the needy. Doing this will cure migraine problems, cure the long illness of husband, get back your awaited finance and bring peace in family

Sani Horai during raagu Kaalam on Sunday - offer selfless service to the handicapped, Offer sesame based dishes and fruits as neivédyam, Distribute black or blackish blue clothes to the poor and Do archana using flowers from the Nagalingam tree in this time span.Doing this will cure severe illness, remove the obstacles, gain good fame, rejoin the estranged couples

Guru horai during raagu Kaalam on Sunday - one must offer beauty products and ornaments as gifts to married women who can't afford these on their own. Doing this is good for women on all aspects to get rid of problems with husband, relations, in laws, and reduce the intensity of enemity.

The paradox of our time in history is that we have taller buildings but
shorter tempers, wider freeways, but narrower viewpoints. We spend more,
but have less; we buy more, but enjoy less. We have bigger houses and
smaller families, more conveniences, but less time. We have more degrees
but less sense, more knowledge, but less judgment, more experts, yet more
problems, more medicine, but less wellness.

We drink too much, smoke too much, spend too recklessly, laugh too little,
drive too fast, get too angry, stay up too late, get up too tired, read too
little, watch TV too much, and pray too seldom. We have multiplied our
possessions, but reduced our values. We talk too much, love too seldom, and
hate too often.

We've learned how to make a living, but not a life. We've added years to
life not life to years. We've been all the way to the moon and back, but
have trouble crossing the street to meet a new neighbor. We conquered outer
space but not inner space.

We've done larger things, but not better things. We've cleaned up the air,
but polluted the soul. We've conquered the atom, but not our prejudice.

We write more, but learn less. We plan more, but accomplish less.

We've learned to rush, but not to wait. We build more computers to hold
more information, to produce more copies than ever, but we communicate less
and less.

These are the times of fast foods and slow digestion, big men and small
character, steep profits and shallow relationships. These are the days of
two incomes but more divorce, fancier houses, but broken homes.

These are days of quick trips, disposable diapers, throwaway morality, one
night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer,
to quiet, to kill.

It is a time when there is much in the showroom window and nothing in the
stockroom. A time when technology can bring this letter to you, and a time
when you can choose either to share this insight, or to just hit delete.

கடன் தீர லட்சுமி நரசிம்மர் ஸ்லோகம்

சக்தி வாய்ந்த லட்சுமி நரசிம்ம பெருமாளை பவுர்ணமி பிரதோச காலத்திலும், சுவாதி நட்சத்திர காலத்திலும் பாலு, இளநீர், பன்னீர், தேன், மஞ்சள், சந்தனம், திருமஞ்சனப் பொடி, பச்சரிசி மாவு போன்ற அபிஷேகப் பொருட்களைக் கொண்டு அபிஷேகம் செய்தும், துளிசி மாலை சாத்தியும் வழிபடலாம். 

இந்த வழிபாட்டால் தீராத கடன் தொல்லைகள் தீரும். மனச்சங்கடங்கள் விலகும். பதவி உயர்வு கிடைக்காமல் இருப்போருக்கு விரைவில் பதவி உயர்வு கிடைக்கும். வெளிநாடுகளுக்கு செல்ல காத்திருப்பவர்களுக்கு அந்த வாய்ப்புகள் விரைவில் ஏற்படும். லட்சுமி நரசிம்மரின் காயத்திரி மந்திரமான, 

``ஓம் வ்ஜர நாகாய வித்மஹே
தீஷ்ண தம்ஷ்ட்ரீÖய தீமஹி
தந்நோ நரசிம்ம ஹ ப்ரசோதயாத்''

என்ற மந்திரத்தை தினமும் 12 முறை சொல்லி வந்தால் பதவி உயர்வும், சகல நலன்களும் உண்டாகும்.

Ekambareswarar Temple located in Kanchipuram is one of the five Shiva temples called Pancha Bhoota Sthalams (each representing a natural element). This temple represents the element Earth. 

The other four temples in this category are 
Thiruvanaikaval Jambukeswara - Apaha or Water
Chidambaram Nataraja - Akasha or Sky
Thiruvannamalai Arunachaleswara - Agni or fire 
Srikalahasti - Vayu or Air. 

It is one of the 275 Paadal Petra Sthalams, where all of the four most revered Nayanars (Saivite Saints) have sung the glories of this temple.

The Sthala Vruksham is a 3,500 year old mango tree whose branches are said to yield four different types of mangoes. Once Parvati was doing tapas under the temple's ancient Mango Tree. In order to test her devotion Lord Shiva sent Agni to disrupt her tapas. Goddess Parvati prayed to her brother, Lord Vishnu, for help. In order to save her, he took the Moon from Lord Shiva's head and showered the rays which then cooled down the tree as well as Parvati from the fire which engulfed them.

Lord Shiva again sent the river Ganga (Ganges) to disrupt Parvati's tapas. Parvati devi prayed to Ganga and convinced her that both of them were sisters and so should not harm each other. And so Ganga did not disturb her penance.

According to another purana, Parvati worshipped Shiva in the form of a Prithivi Lingam (or a Lingam made out of sand), under a mango tree. The neighboring Vegavati river overflowed and threatened to engulf the Shiva Lingam and Kamakshi embraced the Lingam. Shiva touched by the gesture appeared in person and married her. In this context he is referred to as Tazhuva kuzhainthaar ("He who melted in Her embrace") in Tamil.

There is a shrine for Lord Vishnu named Thiru Nilaaththingal Thundathan. Here, the Lord Vishnu is prayed as Vamana Murthy. This shrine is hailed by the Alvar saints as one of the 108 Divya Desams.

இழந்ததைப் பெற... பைரவர் வழிபாடு!

காரைக்குடி- பிள்ளையார்பட்டியில் இருந்து சுமார்
1 கி.மீ. தொலைவில் என்.வைரவன்பட்டியில் அமைந்துள்ளது வளரொளிநாதர் தலம். இங்கே, அருள்மிகு வளரொளி நாதரும் ஸ்ரீவடிவுடைநாயகியும் கோயில் கொண்டிருக்கிறார்கள்!

... பாண்டியர்களால் நிர்மாணிக்கப்பட்ட இந்த ஆலயம், நகரத்தார் போற்றிப் பரவும் 9 ஆலயங்களில் முதன்மையானது. இந்தக் கோயிலின் சிறப்பம்சம் ஸ்ரீபைரவ தரிசனம்!

தொடந்து 3 புதன்கிழமை (அ) சனிக்கிழமைகள் இந்தக் கோயிலுக்குச் சென்று அஷ்ட வயிரவ சூல தீர்த்தத்தில் நீராடி,ஸ்ரீபைரவரை வழிபட்டு,
கோயிலின் பின்புறம் உள்ள
ஏறு அழிஞ்சில் மரத்தை வலம் வந்து வணங்க,
குழந்தை வரம் கிடைக்கும்; இழந்த பணத்தையும் புகழையும் பெறலாம்See More

susan b anthony

The Trial

http://law2.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/anthony/sbahome.html

 

Going into the June trial, Anthony and her lawyers were somewhat less optimistic about the outcome than they had been a few months before. In April, the U. S. Supreme Court handed down its first two major interpretations of the recently enacted Civil War Amendments, rejected the claimed violations in both cases and construing key provisions narrowly. Of special concern to Anthony was the Court's decision in Bradwell vs. Illinois, where the Court had narrowly interpreted the Fourteenth Amendment's equal protection clause to uphold a state law that prohibited women from becoming lawyers. In an April 27 letter, Anthony anxiously sought out Benjamin Butler's views of the decision, noting that "The whole Democratic press is jubilant over this infamous interpretation of the amendments."

Even without the Supreme Court's narrow interpretation of the amendments, many observers expressed skepticism about the strength of Anthony's case. An editorial in the New York Times concluded:

"Miss Anthony is not in the remotest degree likely to gain her case, nor if it were ever so desirable that women should vote, would hers be a good case. When so important a change in our Constitution as she proposes is made, it will be done openly and unmistakably, and not left to the subtle interpretation of a clause adopted for a wholly different purpose."

In a lengthy response to the Times editorial, Elizabeth Cady Stanton quoted Judge Selden as confidently telling Anthony, "there is law enough not only to protect you in the exercise of your right to vote, but to enfranchise every woman in the land."
On June 17, 1873, Anthony, wearing a new bonnet faced with blue silk and draped with a veil, walked up the steps of the Canandaigua courthouse on the opening day of her trial. The second-floor courtroom was filled to capacity. The spectators included a former president, Millard Fillmore, who had traveled over from Buffalo, where he practiced law. Judge Ward Hunt sat behind the bench, looking stolid in his black broadcloth and neck wound in a white neckcloth. Anthony described Hunt as "a small-brained, pale-faced, prim-looking man, enveloped in a faultless black suit and a snowy white tie."

Richard Crowley made the opening statement for the prosecution:

We think, on the part of the Government, that there is no question about it either one way or the other, neither a question of fact, nor a question of law, and that whatever Miss Anthony's intentions may have been-whether they were good or otherwise-she did not have a right to vote upon that question, and if she did vote without having a lawful right to vote, then there is no question but what she is guilty of violating a law of the United States in that behalf enacted by the Congress of the United States.

The prosecution's chief witness was Beverly W. Jones, a twenty-five-year-old inspector of elections. Jones testified that he witnessed Anthony cast a ballot on November 5 in Rochester's Eighth Ward. Jones added he accepted Anthony's completed ballot and placed it a ballot box. On cross-examination, Selden asked Jones if he had also been present when Anthony registered four days earlier, and whether objections to Anthony's registration had not been considered and rejected at that time. Jones agreed that was the case, and that Anthony's name had been added to the voting rolls.
The main factual argument that the defense hoped to present was that Anthony reasonably believed that she was entitled to vote, and therefore could not be guilty of the crime of "knowingly" casting an illegal vote. To support this argument, Henry Selden called himself as a witness to testify:

Before the last election, Miss Anthony called upon me for advice, upon the question whether she was or was not a legal voter. I examined the question, and gave her my opinion, unhesitatingly, that the laws and Constitution of the United States, authorized her to vote, as well as they authorize any man to vote.

Selden then called Anthony as a witness, so she might testify as to her vote and her state of mind on Election Day. District Attorney Crowley objected: "She is not a competent as a witness on her own behalf." Judge Hunt sustained the objection, barring Anthony from taking the stand. The defense rested.
The prosecution called to the stand John Pound, an Assistant United States Attorney who had attended a January examination in which Anthony testified about her registration and vote. Pound testified that Anthony testified at that time that she did not consult Selden until after registering to vote. Selden, after conferring with Anthony, agreed that their meeting took place immediately after her registration, rather than before as his own testimony had suggested. On cross-examination, Pound admitted that Anthony had testified at her examination that she had "not a particle" of doubt about her right as a citizen to vote. With Pound's dismissal from the stand, the evidence closed and the legal arguments began.

Selden opened his three-hour-long argument for Anthony by stressing that she was prosecuted purely on account of her gender:

If the same act had been done by her brother under the same circumstances, the act would have been not only innocent, but honorable and laudable; but having been done by a woman it is said to be a crime. The crime therefore consists not in the act done, but in the simple fact that the person doing it was a woman and not a man, I believe this is the first instance in which a woman has been arraigned in a criminal court, merely on account of her sex....

Selden stressed that the vote was essential to women receiving fair treatment from legislatures: "Much has been done, but much more remains to be done by women. If they had possessed the elective franchise, the reforms which have cost them a quarter of a century of labor would have been accomplished in a year."
Central to Selden's argument that Anthony cast a legal vote was the recently enacted Fourteenth Amendment:

It will be seen, therefore, that the whole subject, as to what should constitute the "privileges and immunities" of the citizen being left to the States, no question, such as we now present, could have arisen under the original constitution of the United States. But now, by the fourteenth amendment, the United States have not only declared what constitutes citizenship, both in the United States and in the several States, securing the rights of citizens to "all persons born or naturalized in the United States;" but have absolutely prohibited the States from making or enforcing " any law which shall abridge the privileges or immunities of citizens of the United States." By virtue of this provision, I insist that the act of Miss Anthony in voting was lawful.

Finally, Selden insisted that even if the Fourteenth Amendment did not make Anthony's vote legal, she could not be prosecuted because she acted in the good faith belief that her vote was legal:

Miss Anthony believed, and was advised that she had a right to vote. She may also have been advised, as was clearly the fact, that the question as to her right could not be brought before the courts for trial, without her voting or offering to vote, and if either was criminal, the one was as much so as the other. Therefore she stands now arraigned as a criminal, for taking the only steps by which it was possible to bring the great constitutional question as to her right, before the tribunals of the country for adjudication. If for thus acting, in the most perfect good faith, with motives as pure and impulses as noble as any which can find place in your honor's breast in the administration of justice, she is by the laws of her country to be condemned as a criminal, she must abide the consequences. Her condemnation, however, under such circumstances, would only add another most weighty reason to those which I have already advanced, to show that women need the aid of the ballot for their protection.

After District Attorney Crowley offered his two-hour response for the prosecution, Judge Hunt drew from his pocket a paper and began reading an opinion that he had apparently prepared before the trial started. Hunt declared, "The Fourteenth Amendment gives no right to a woman to vote, and the voting by Miss Anthony was in violation of the law." The judge rejected Anthony's argument that her good faith precluded a finding that she "knowingly" cast an illegal vote: "Assuming that Miss Anthony believed she had a right to vote, that fact constitutes no defense if in truth she had not the right. She voluntarily gave a vote which was illegal, and thus is subject to the penalty of the law." Hunt that surprised Anthony and her attorney by directing a verdict of guilty: "Upon this evidence I suppose there is no question for the jury and that the jury should be directed to find a verdict of guilty."
In her diary that night Anthony would angrily describe the trial as "the greatest judicial outrage history has ever recorded! We were convicted before we had a hearing and the trial was a mere farce." During the entire trial, as Henry Selden pointed out, "No juror spoke a word during the trial, from the time they were impaneled to the time they were discharged." Had the jurors had an opportunity to speak, there is reason to believe that Anthony would not have been convicted. A newspaper quoted one juror as saying, "Could I have spoken, I should have answered 'not guilty,' and the men in the jury box would have sustained me."